Halloooooooo luitjes,

Weer een update vanuit het tropische Darwin, dit keer regent het zoals je verwacht in de tropen: met zwembaden tegelijk.... We hebben het voor elkaar gekregen om alle foto's tot nu toe al op de blog te zetten (zie het kopje foto's boven in de balk, naast het kopje verhalen). Zo kunnen jullie mee genieten van al onze avonturen. Dit verhaal gaat vooral over onze dagen in Darwin. Zoals we hadden verteld, zijn we al naar Litchfield National Park geweest (vorige blog).

De dag erna zijn we Darwin zelf gaan verkennen. De stad is erg jong in vergelijking met Europeese steden en daarom is er nog veel ontwikkeling gaande. Ook is er dus niet zoveel geschiedenis te vinden. Er zijn hier twee dingen die wel erg naar voren komen: de Tweede Wereldoorlog en Cycloon Tracy. Australie heeft meegevochten in WOII tegen Japan. De Australische troepen waren vooral in het noorden gestationeerd (Darwin & Cairns) omdat de Japanners vanuit daar kwamen. Darwin is ook heftig gebombardeerd, zelfs heftiger dan Pearl Harbour. De oorlog heeft zijn sporen na gelaten, zo kun je naast de hoofdweg die de stad in leidt, veel vliegstrips vinden waar kleine gevechtsvliegtuigjes opstegen en landden. In Darwin zijn ze nog steeds dankbaar naar Nederlanders voor hun hulp tijdens deze gevechten. Dit hebben veel gehoord en gelezen. Op tweede kerstdag 1974 is de stad voor de tweede keer erg verwoest, ditmaal door een orkaan genaamd Tracy. Daardoor is Darwin dus een erg moderne stad met vrij nieuwe gebouwen. Er zit nog steeds een legerbasis in de buurt (zowel Australische als Amerikaanse militairen) en deze kom je vooral s avonds tegen in het uitgaansleven. Alle kroegen zitten hier op 1 lange straat, Mitchel Street (soort Stratum in Darwin). Dit is een erg gezellige plek om s avonds een drankje te doen. Ze hebben dan ook goede aanbiedingen: een vissenkom-cocktail voor maar $20 (14 euro). Deze hebben wij dan ook uitgebreid getest. Conlcusie: goedgekeurd!

Als je het over Darwin en de Northern Territory (provincie) hebt, dan praat je over krokodillen. En niet van die kleine zoetwaterkrokodillen, maar 7 meter lange zoutwaterkrokodillen! Dus wat doe je dan als toerist, je gaat een reptielen-centrum bezoeken. Dit reptielen-centrum lag ook aan Mitchel Street, dus krokodillen en uitgaan gaan hier prima samen... Ze hebben hier 7 zoutwaterkrokodillen die langer zijn dan 5 meter, wat een bakbeesten! Krokodillen zijn erg indrukwekkend, ze zijn super snel in het water (maar gelukkig niet op het land) en hebben meer bijtkracht dan een T-rex. Ter vergelijking: een mens bijt met een kracht van een zak aardappelen die op je teen valt; een krokodil bijt met een kracht van een geladen vrachtwagen die op je teen valt. Dit doet iets meer pijn en ze hebben nog niet eens meegerekend hoe het voelt als de scherpe tanden in je teen staan! Je kunt de krokodillen in het centrum heel goed van dichtbij bekijken, want ze hebben het zo gebouwd dat je van 2 verdiepingen in de kooi kunt kijken. 1 is door het glas, zodat je goed in het water van de kooi kunt kijken en 2 is vanaf de bovenkant, zoals je gewend bent bij een dierentuin. Als je ze toch nog van iets dichter bij wilt zien, kun je ook kiezen voor de 'Cage of Death' (kooi des doods). Dit is een plastic buis waar je in wordt gezet en die dan in de kooi van een van de krokodillen wordt gelaten. Het plastic is heel dik, dus je bent in principe veilig... Daarna gaan ze de krokodil voeren, zodat hij actief rond de buis zwemt. Wij, arme backpackers, konden ons dit niet veroorloven, maar we hebben alles goed kunnen zien door de ramen in het verblijf van de krokodil (zie foto's). Wel hebben we zoetwaterkrokodillen gevoerd met een hengel (zie foto's). Om deze dag gepast af te sluiten, zijn we bij een wok gaan eten. Dan eet je natuurlijk niet zomaar iets, dan eet je krokodil, emoe, buffel, kameel en kangaroe! Jammieeeee!!!! Voor de mensen die het willen weten: krokodil smaakt naar kip maar heeft meer een biefstuk structuur.

Zondag zijn we een relaxe wandeling door de botanische tuinen gaan maken. Deze waren een stuk minder indrukwekkend dan die in Brisbane.. Maar niet getreurd, er was nog genoeg spannends te beleven. We waren nog geen minuut in het park, of we kwamen een echte python tegen (carpet python, zo'n 4 meter lang). Gelukkig lag hij in een boom, op een tak te chillen en had hij niet de neiging om ons op te eten... Een tijdje later, had Rick een nieuwe aanvaring met een slang, dit keer een Australische groene waterslang (zie foto's voor beide slangen). Rowin moest vooral heel hard lachen. Na een worsteling van enkele minuten zijn we snel doorgelopen naar het Museum & Art gallery of the Northern Territory. Hier hebben we nog meer geleerd over Darwin tijdens WOII en Orkaan Tracy. Ook hebben we gelezen over 'Sweetheart', een 5m lange zoutwaterkrokodil. Dit was een hele agressieve krokodil die veel vee van boeren op at in de jaren 80. Daarom had men besloten om hem te vangen, maar hij heeft meerdere motorblokken van boten af gebeten en werd hierdoor erg beroemd. Niemand durfde eigenlijk meer in zijn territorium te komen. Hij heeft er daardoor eigenhandig voor gezorgd dat de krokodillen gekte is begonnen hier in Darwin. Toeristen kwamen van ver om krokodillen te komen bekijken. Uiteindelijk is Sweetheart toch gevangen, maar heeft hij het transport niet overleefd. De grap is, de krokodil was verdronken. Hij was verdoofd voor transport en is toen vast komen te zitten onder een boomstam in het water. Tegen de tijd dat ze hem los hadden gekregen, was de krokodil overleden. Sweetheart is toen opgezet, en heeft een wereldtour gemaakt langs verschillende musea en is nu permanent te zien hier in Darwin. Verder hadden ze in het museum ook veel aboriginal kunst. Hier tekenen ze met erg veel details in vergelijking met aboriginals die in de woestijn wonen. Dit komt omdat ze hier minder tijd nodig hebben om voedsel te vinden (er is hier meer dan genoeg in de tropen) en dus meer tijd kunnen spenderen aan tekenen. Bij Uluru is minder voedsel en dus minder gedetailleerde tekeningen. Het was wel cool om het verschil zo goed te kunnen zien.

Dat was het dan alweer voor onze tijd in Darwin. Morgen gaan we met het vliegtuig naar Adelaide (3000 km naar het zuiden). We gaan daardoor onze derde staat bezoeken: na Queensland en Nothern Territory is nu South Australia aan de beurt. Een heel groot nadeel: van 34 graden in Darwin gaan we naar 16 graden in Adelaide. Dus we moeten alle lange broeken en truien weer te voorschijn toveren (die hebben we de afgelopen maand niet echt nodig gehad)...

We vertellen jullie later wel weer over onze avonturen in Adelaide! Cheerio!