Hallo allemaal!

Vandaag hebben we een heleboel te vertellen. We zullen beginnen bij onze projecten. Voor Rick was laatst eindelijk een belangrijk stofje binnengekomen: een van de foto-initiatoren. Deze bleek uit de eerste testjes veel makkelijker te werken dan de andere waar hij al mee gewerkt had, en dus had Rick besloten om nu gels te printen met deze nieuwe foto-initiator. Eigenlijk een beetje onverwacht bleek deze het super goed te doen!

Wel is er weer een ander apparaat kapot gegaan, dus komende week mag Rick de hele tijd reizen tussen de verschillende campussen van de universiteit om zijn samples heen en weer te brengen, maar het ziet er allemaal wel goed uit dus

Rowin heeft de eerste helf van de week vooral aan haar 2e project gewerkt. Dit ziet er tot nu toe ook goed uit. Het wordt nog even afwachten om te zien hoe ver ze er mee gaat komen, maarja wie doet er nu 2 projecten in één stage

Haar eigenlijke project stond deze week een beetje stil, omdat haar begeleider ziek is (koorts). Als het goed is, is hij er komende week weer en kan dat project afgerond worden! Kortom, de stages zijn bijna klaar en het gaat dus heel goed!

Dan nu het hoogtepunt van de week: weekend! Op zaterdag stond de wekker om 6 uur (eigenlijk moesten we toen al haasten), want om 7 uur vertrok de trein. Na een uur treinen, een uur wachten en daarna een uur op de ferrie kwamen we rond 10 uur aan op North Stradbroke Island (Straddie!). De rivier die door Brisbane stroomt komt bij de oceaan uit en in de baai die daarbij onstaat liggen enkele eilanden, waaronder Straddie. Het eiland bestaat vooral uit natuur, en heeft 3 dorpjes: Dunwich, Amity Point en Point Lookout. De ferry komt aan in Dunwich, waarna we onze reis wilden beginnen door te fietsen naar Point Lookout. Echter waren we op het begin even verdwaald, want Dunwich bleek iets kleiner te zijn dan gedacht. We waren er al helemaal doorheen gefietst binnen 5 minuten op zoek naar de hoofdweg. We werden meteen geholpen door een vriendelijke voorbijganger (Australiërs komen altijd meteen hulp aanbieden als je ook maar een beetje verdwaald lijkt) en die vertelde ons dat we al op de hoofdweg zaten, en dus gewoon door konden fietsen

We hadden gelezen dat de weg niet helemaal vlak zou zijn, en dat we 'geleidelijk aan' omhoog zouden moeten fietsen. Onze betekenis van 'geleideijk aan' blijkt toch wat anders te zijn dan de Australische definitie. Drie heuvels verder (waarbij we al onze versnellingen alweer getest hadden), kwamen we aan bij Myora Springs. Dit is een waterbron die begroed is met mangrove en andere exotische bomen (zie foto!). Dit was een heilige plek voor aboriginals en hebben we nog wat extra informatie gelezen over hoe dat de aboriginals leefden op het eiland. Toen zijn deze 2 dappere Nederlanders weer op hun fietsjes gestapt op weg naar de volgende berg. Na 20 vermoeiende kilometers kwamen we eindelijk aan bij Point Lookout. Zoals de plaatsnaam al doet vermoeden ligt het dorpje ietsje hoger dan de rest van het eiland (vandaar de 'geleidelijke' klim). Het eerste wat we gedaan hebben is uitrusten en lunchen op het strand, heerlijk!

We hadden in onze informatieboekjes gelezen over de North Gorge Walk, een wandeling langs de kliffen van Point Lookout aan de oceaan. De aanwijzende bordjes voor de wandeling ontbraken en tijdens onze zoektocht naar het beginpunt zijn we uitgekomen bij South Gorge, ook mooi! Hier kon je zelfs in de gorge (een gorge is een inham in een klif) zelf staan, Hierdoor kan je extra mooi zien hoe dat de golven op de rotsen stukslaan. Vanwege de hard wind en onrustige zee (er was zelfs een rode vlag) was dit extra cool. Ook was er vanaf South Gorge een schitterend uitzicht op het strand. We zijn zelfs een beetje illegaal op de rotsen geklommen naast South Gorge voor een beter uitzicht. Terwijl we op de rotsen stonden zagen we ineens het wandelpad van de North Gorge Walk, en met onze detective skills hebben we het beginpunt gevonden.

Het wandelpad was helemaal gemaakt van planken en dus heel makkelijk om over te lopen. Het eerste wat we tegenkamen was het Whale Blowhole Rock. Dit is een steenformatie, die wanneer er water doorheen stroomt, precies het geluid namaakt van een spuitgat van een walvis. Toen we terug naar boven liepen zagen we een vrouw een hele vreemde positie aannemen voor het maken van een foto. Rick dacht in eerste instantie zelfs dat ze een selfie aan het maken was, maar haar camera de verkeerde kant op hield. Ze bleek niet zo dom te zijn, want ze stond foto's te maken van een kangoeroe en een walibi! Dus toen hebben wij snel onze camera te voorschijn getoverd en ook maar foto;s gemaakt! Deze goudkleurige soort walibi's komt alleen voor op Straddie voor en zijn best wel verlegen, dus we hebben heel veel geluk gehad. Om het hoekje kwamen we een kangoeroe tegen met een baby (Joey genaamd in Australië). De Joey kwam net uit de buidel en ging samen met zijn mama gras eten. Dit gebeurde allemaal recht voor onze neus, op 2 á 3 meter afstand!

Toen zijn we door de mooie Gorge heen gelopen en aan het einde mocht je legaal op de rotsen klimmen. Terwijl we van het uitzicht aan het genieten waren, bleek er meer dan alleen golven in de zee te zitten: een hele groep dolfijnen was aan het jagen vlak voor de rots! Hier hebben we een tijdje naar deze mooie dieren zitten kijken, toen er plotseling ook een walvisstaart te zien was. Een kleine walvis was ook op komen dagen! Daarna hebben we onze wandeling afgerond en was het tijd om onze 20 kilometer weer terug te fietsen naar Dunwich. De terugweg was nog zwaarder dan de heenweg... dus we hebben onszelf in Dunwich getrakteerd op een ijsje.

Daarna hadden we weer een 3 uur durende terugreis op het programma staan. Uiteindelijk in Brisbane aangekomen hebben we onze dag afgesloten met een lekkere fish and chips, (want we hadden echt geen puf meer om te koken).

Op zondag hebben we heerlijk uitgeslapen en hebben we het rustig aan gedaan. In Son was er nog een feestje gaande, dus hebben we zodra we wakker waren nog even contact gezocht met het thuis front. Het was heel leuk om iedereen weer een keer te spreken, in welke staat dan ook

Vervolgens zijn we nog wat laatste ingrediënten in gaan slaan voor het verjaardagsfeest/pizzafeest van twee collega's van Rick. Ze hadden de steenoven afgehuurd die in een parkje in de buurt staat. Ook hadden ze gezorgd voor het deeg, zodat wij alleen maar toppings mee hoefden te nemen. We hebben dus lekker van 2 tot 6 pizza's gebakken, gelachen, bier gedronken en ons gewoon vooral vermaakt! We hebben ons zelfs zo vermaakt, dat we helemaal vergeten zijn om tussendoor foto's te maken. Dus helaas kunnen we jullie geen sfeer impressie geven. We zullen proberen ons de volgende keer iets minder te vermaken zodat we jullie kunnen voorzien van foto's

Heel veel liefs vanuit het nog steeds zonnige Brisbane,

Rowin en Rick