Zoals verwacht: het vliegtuig was weer vertraagd! Dit keer was het een uurtje. Toch hadden we een uitstekende vlucht gehad en zijn we veilig aangekomen bij ons hostel. In alle grote Australische steden heb je een CBD (central business district), het kloppend hart van de stad met de winkels en bedrijfsgebouwen. In Melbourne hebben ze het heel goed geregeld, en rijd er een gratis tram rondom het CBD wat reizen door de stad heel makkelijk maakt. Extra fijn voor ons, want ons hostel lag de eerste halte buiten de CBD, dus reizen was voor ons bijna gratis:) Ook vlakbij ons hostel liggen de Queen Victoria Markets, de grootste overdekte markt van het zuidelijk halfrond. We hebben trouwens geleerd dat slechts 10% van alle mensen op de wereld op het zuidelijk halfrond woont, dus als iets het grootste, mooiste, belangrijkste van het zuidelijk halfrond is moet je dit toch met een korreltje zout nemen. Toch was de markt heel leuk, en hebben we heel goedkoop boodschappen kunnen doen want we waren er vlak voor sluitingstijd:) Op onze eerste hele dag in Melbourne hadden we een gratis rondleiding door de stad geboekt met I'm Free tours. De tour is gratis, maar bestaat vooral doordat je achteraf een fooi geeft. Dezelfde tour is er ook een in Sydney, dus die gaan we waarschijnlijk ook doen:) De tour was echt heel leuk en interessant, en we hebben geleerd over het ontstaan en groei van Melbourne en hebben ons staan vergapen aan graffiti waar Melbourne om bekend staat. Rond 1830 kwam ene Batman (nee hij was niet gekleed in zwart met twee puntoortjes) over van Tasmanie, en hij kocht het land waarom het huidige Melbourne staat (het heeft daarom bijna Batmania geheten). Rond 1850 is er goud ontdekt in de buurt van Melbourne, waarna de stad ontzettend is gaan groeien. Uiteindelijk is bijna 1/3 van de wereldwijde goudwinst hier uit de grond gehaald. Daarna rond 1870 was de 2e economische groeiperiode (Marvelous Melbourne genaamd) toen de kinderen van alle rijkenlui hun geld uit gingen geven. Heel veel oude gebouwen en kerken in de Victoriaanse stijl vind je daarom nog terug in de stad. Ook zijn we langs de gaol gelopen, waar we het verhaal van Ned Kelly hebben gehoord. Dit is de bekendste boef van Australia, aangezien hij een soort Robin Hood was. Hij beroofde banken samen met zijn crew, maar verbrande in de tussentijd ook alle documenten van leningen van de bank, waardoor veel mensen uit de geldproblemen kwamen. Toch heeft hij ook 3 politie agenten vermoord, en daarom is hij in 1880 ter dood veroordeeld in deze gaol. Na deze gaol zijn we verder gaan lopen door de stad met een goede 4 miljoen inwoners. We hebben genoten van verschillende parkjes en kleine straatje waar we door moesten lopen, totdat we uiteindelijk bij de graffiti muren uitkwamen. Hier hingen echt wat meesterwerken op ons te wachten, onder andere in Hosier lane en AC/DC lane (straat vernoemd naar de band). Na de tour hebben we een koffie en cheesecake gescoord, want onze ijslollie was weer eens bevroren. We waren gaan zitten in een van de kleine, knusse steegjes waar Melbourne bekend om staat. Daarna zijn we nog even het winkelcentrum in gegaan om wat nette kleding te scoren want wij gaan naar een theaterstuk in het Opera House in Sydney over een week! Natuurlijk was het pre-summer sale, dus hebben we veel te veel kleding gekocht. De dag daarna zijn we Sealife geweest! Hier hebben we onze ogen uitgekeken en hebben we zowel Nemo als Dory gevonden! Ook hebben we haaien, roggen, zeepaardjes en pinguïns en nog veel meer gezien. We waren als twee kleine kindjes in een snoepwinkel en hebben veeeeeeeel te veel foto's gemaakt. Na Sealife zijn we naar het Immigration museum geweest, dat uitlegt wie, hoe en hoeveel mensen eigenlijk allemaal naar Australie zijn gekomen. Het blijkt dat vooral Engelsen gestimuleerd werden, en dat de weg meestal ook open stond voor andere Europeanen. Aangezien Engeland ook een Chinese kolonie had (Hongkong), probeerden ook veel chinezen deze kant op te komen. Veel werden er echter geweigerd, zelfs tot aan de jaren 80 van afgelopen eeuw. Uiteindelijk zijn er veel Grieken en Italianen naar Australie en vooral ook Melbourne gekomen. Daardoor is Melbourne de grootste stad buiten Italië waar Italiaans gesproken wordt en zelfs de 2 na grootste stad van de wereld waar Grieks wordt gesproken. Ook gebruikten de overheid een truc om ongewilde buitenlanders weg te houden: ze gebruikten een taaltoets. Deze werd echter heel makkelijk gemaakt voor gewilde buitenlanders, maar voor andere extreem moeilijk. Ondertussen is deze taaltoets afgeschaft, en is discriminatie in Australie (voor zowel buitenlanders als aboriginals) verdwenen. Na onze lange dag was het tijd voor een een goede nachtrust en zijn we de volgende dag naar het Melbourne Museum gegaan. Dit is het mooiste museum waar we tot nu toe zijn geweest, en had ook een heel stuk over het menselijk lichaam en biomedische ontwikkelingen wat voor ons extra leuk was om te zien. Na het museum zijn we naar de Eureka tower geweest, het hoogste gebouw van Melbourne. Het verhaal achter deze toren is dat vroeger in de goudtijd je een peperdure vergunning nodig had om goud te mogen zoeken en dit waren de gewone mensen na een tijdje zat. Ze maakten een bond, het Eureka verbond, met een wit en blauwe vlag. Ze verzetten zich tegen het leger, raakten in gevecht en dwongen uiteindelijk een vergunningvrije goudhandel af. De Eurekatoren is ter nagedachtenis aan deze gebeurtenis gebouwd, aangezien het de eerste keer in Australische geschiedenis was dat er gewone volk een geschil met de overheid had gewonnen. De Eureka tower is daarom blauw met witte strepen, met goud ingespoten glazen ramen boven aan de toten en een rode 'druppel' bloed op het gebouw dat de strijd symboliseert. Je kan naar de 88e verdieping naar een skydeck, waarbij je prachtig kan uitkijken op de stad! Na deze coole ervaring zijn we naar st Kilda afgereisd, dat een buitenwijk van Melbourne is. Het ligt aan de haven en staat bekend om zijn mooie uitzicht op de CBD en door het opvallende verblijf van 1300 bijzondere diertjes bij de lokale pier: pinguïns! Toen mensen in het gebied kwamen wonen hebben ze het rotsachtige strand vol laten lopen met zand, waardoor de lokale pinguïns eigenlijk geen leefplek meer hadden. Gelukkig bouwden de mensen ook een pier, en verrassend genoeg zijn de pinguïns daarin gaan wonen. We hebben sommige pinguïns zelfs binnen armlengte kunnen zien! We hebben natuurlijk veel foto's gemaakt, maar we hebben nog steeds geen computer gevonden dus de foto's volgen later. Na ons st Kilda avontuur zijn we onze tassen gaan pakken, want we moesten de volgende dag alweer vroeg op voor onze volgende tour. Over deze tour kan je de volgende kee meer lezen!

Groetjes en liefs,

Rowin en Rick

PS: ons vorige verhaal is pas een dag oud, dus vergeet deze niet ook te lezen ;)